100.GÜN ETKİNLİĞİ

                  Eylem'im ana sınıfına başlayalı tam 100 gün olmuş.Şimdi olmuşsa ne olmuş? yani mi diyeceksiniz.Diyin çünkü okuldan gelen yazıyı ilk okuduğumda bende sizin gibi düşünmüştüm ama yazının devamını okuyunca üzerime düşen görevler olduğunu anladım.100.gün demek aile ile yapılacak 100 parçadan oluşan bir proje bulmak ve bunu yapmaktı.Her zamanki gibi ben öncelikle" bu zamana kadar bu işleri hep ben yaptım bu sefer siz yapın bakalım hadi iş başına "dedim ve beklemeye başladım ama sonuç yine değişmedi .Projeyi bulup, malzemeyi temin etmek ve hatta işin büyük kısmını yapmak yine bana kaldı.Ancak son dakika isyanım işe yaradı ve ailenin diğer üyelerinin vicdanının sızlatarak projenin gerçekleşmesi aşamasında yardımlarını almayı başardım.Hemde ne yardım.O aşamada herkes çok keyif aldı.Pet şişe kapaklarını saymak ve gülen yüz stickerlarını yapıştırmak, kapakların arkasına yapıştırıcı sürmek kızların zevkle yaptığı işlerdi.gerisi ise ortaklaşa yapıldı.işte bizim 100 parçadan oluşan şaheserimiz:))))))
                     Gülmek serbest.)))))

                                          Sevgiyle kalın.

SIRA BENDE ETKİNLİĞİ

           Küçük kızım Eylem in anaokulunda sıra bende etkinliği vardı.Sıra bende etkinliğinde, her çocuğun velisi(ki bu anne yada baba olabilir ama her nedense böyle durumlarda hep babaların işi çıkar ve ihale annelerin başına kalır)çocuklara bir sunum yapıyor veya bir etkinlik düzenliyor.Az evvelde dediğim gibi ihale bana kaldı.Böyle yazdığıma bakmayın ben durumdan son derece memnunum, sadece babaların her nedense böyle durumlarda kaçak oynamayı başardığını dile getirmek istedim.Neyse lafı uzatmayayım değişik ne yapsam, ne etsem diye düşünürken, aklıma para kolleksiyonumu tanıtmak geldi.Bir yandan da amigurumi oyuncakların görselliğinden vaz geçemedim.Yerli ve yabancı paralarla ilgili bir slayt gösterisi hazırladım.Birde amigurumi oyuncaklarla ilgili bir slayt gösterisi hazırladım.Aldım flaşımı, kolleksiyonumu ve gurumi oyuncaklarımı gittim öğretmenlerinin yanına "ben hangisini sunayim karar veremedim siz karar verin" dedim.onlarda baktılar "çok sorun olmayacaksa biz ikisinide isteriz" dediler.Benim için çocuklar söz konusu olunca hayır demek ne mümkün.Sonunda gün geldi çattııııııı.Elimde koca bir valizle anaokulunun yolunu tuttum.Valizin içinde para kataloğu, kolleksiyon klasörü,yünler,tığ ve evdeki oyuncak sepetinden kurtarabildiğim bir kaç parça amigurumi oyuncak.Ha birde çocuklara şık görüneyim diye her türlü acıyı göze alarak giymeyi planladığım topuklu botlarım.:))))Elimdekileri hepsini serdik döktük masanın üstüne, görselliği artırdık.Başladık önce paraları anlatmaya, çocuklar acayip keyifli ve katılımcı.Yabancı ülkeleri çok güzel tanıyorlar.Paralarla ilgileniyorlar.Eh onlar mutlu bende mutlu.Asıl bomba amigurumi oyuncaklarda koptu.Dayanamadılar oyuncakların olduğu masanın başına toplandılar.hep beraber önce slaytlardaki o güzelim oyuncaklara baktık, sonrada nasıl yapıldığını kısaca gösterdim.Çocukların mutluluk çığlıklarından diğer öğretmenlerde meraklanıp bize katıldı.Oh ne güzeldi valla.Bazen bu zenginlikten noksan kalan babalara acıyorum.İşte o keyif dolu günden elimde kalan anılar;